เขาสูงศักดิ์ เป็นถึงชินอ๋องและอนุชาของฮ่องเต้ แต่ราวกับไร้สิ่งใดเป็นของตน นางต่ำต้อย เป็นเพียงทาสอุ่นเตียงของชาวหูซึ่งไร้ค่ายิ่งกว่าสุนัข ทว่าดูบริสุทธิ์ดุจท้องฟ้ากระจ่าง ไร้ราคีและคลื่นอารมณ์
นับแต่สบดวงตาสีน้ำเงินครามนั้นเป็นครั้งแรก เฉิงตั๋วก็รู้สึกได้ว่าสตรีนางนี้แปลกประหลาดอย่างยิ่ง นางกลัวตาย แต่ก็คล้ายกับไม่แยแสต่อชีวิต แม้นางจะเป็นใบ้ ทว่าเขากลับชมชอบเรื่องบนเตียงก็นับว่าเข้ากันได้ ดังนั้นเขาจึงรับตัวนางไว้
ในเมื่อนางแกล้งโง่งมตาใส เขาก็จะแสร้งเอ็นดูรักใคร่ประลองปัญญาดูว่าผู้ใดจะทนไม่ไหวก่อนกัน
แต่เขาและนางไม่ได้คาดคิดเลยว่าท้ายที่สุดความแค้น ความรัก การทรยศหักหลัง ความอ่อนโยนทั้งหลาย จะกลับกลายเป็นจริงเท็จผสมปนเปจนแทบแยกกันไม่ออกเสียแล้ว
เล่ม 2 จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น