‘หลินเชียนโม่’ ไม่เคยคิดว่าชีวิตของเธอจะเกิดเรื่องที่ทั้งน่าอัศจรรย์และน่าเศร้าเช่นนี้ เธอได้ย้อนกาลเวลามาปรากฏตัวในยุคสมัยชุนชิวได้อย่างไรก็สุดรู้ ทั้งยังอยู่ในฐานะแรงงานหญิงที่ต่ำต้อยในเหมืองแร่ซึ่งเต็มไปด้วยฝุ่นคลี ต้องนอนในเพิงหญ้าโกโรโกโสที่ชุกชุมไปด้วยหมัดและยุง ต้องอยู่ท่ามกลางผู้คนซึ่งล้วนพูดภาษาที่เธอไม่คุ้นชิน แม้สภาพความเป็นอยู่จะดีขึ้นหลังจากเธอจับพลัดจับผลูรักษาโรคระบาดได้ ทว่าเรื่องนี้หาใช่สิ่งที่เธอปรารถนา...ด้วยหัวใจที่เฝ้าคิดคำนึงถึงโลกที่จากมา ด้วยจิตสำนึกที่พร่ำบอกว่าเธอไม่ใช่คนของที่นี่ ความหวังหนึ่งเดียวของเธอจึงเป็นการได้เดินทางไปยังภูเขาลูกนั้นที่ที่เธอหวังสุดใจว่าจะมีเรื่องอัศจรรย์เกิดขึ้นอีกครั้งเพื่อพาเธอกลับ ‘บ้าน’ แม้ว่าเธอจะต้องกลายเป็น ‘แรงงานทาสหลบหนี’ และถูกตามล่า หรืออาจจะต้องแลกมาด้วยการรับใช้ปรนนิบัติบุรุษผู้หนึ่งก็ตาม!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น